NEDEN DEDİKODU YAPARIZ

 Neden Dedikodu yapma ihtiyacı duyarız.

İnsanların kişilik zayıflığı veya kıskançlık veya ego sorunu vesaire vesaire bu konuyu açıklamak için onlarca hatta yüzlerce neden sebep sıralayabiliriz.

Bu gözle görülmeyen malzemeleri, bir araya getirip cadı kazanında fokur fokur kaynatmak dersek, daha mantıklı olur mu? Dinimiz kesinlikle dedikoduyu yasaklamış ve büyük günah olduğunu belirtmiş.

Dedikodunun Türkçe sözlük karşılığı: Bir kimseyi çekiştirmeye, kınamaya yönelik söylenti “Kulikal” demekmiş. İnsanın var, olduğu yerde dedikodunun olmaması, imkânsız gibi bir şey.

Dedikodunun, İngilizce karşılığı Gossip'miş.

İngiltere'de yapılan bir araştırmada erkeklerin kadınlardan daha fazla dedikodu yaptığı belgelenmiş.

Erkekler kendi aralarında ama her konuda dedikodu yapıyorlarmış.

Kadınların dedikodu sıralamasında konu olarak ilk sırayı hemcinsleri almış. Büyük ihtimal, bu sıralamadaki puanları kaynana gelin çekişmesi arttırmıştır. İstatistiklere göre en çok iş yerinde dedikodu yapılıyormuş, yalnız bu da iş konunu ile yasaklanmış ve suçu da işten atılmak. Acaba böyle bir istatistik Türkiye'mizde yapılmış olsaydı, sonuç nasıl çıkardı?

Dedikodu; nefret edenler tarafından çıkarılır, aptallar tarafından yayılır, geri zekâlılar tarafından inanılır.

Bu kadar kötü bir şey, neden yaşamımızın büyük bir bölümünde, insanlar için cazip gelmekte?

Kişilerin deşarj olarak kullandıkları, bir terapi yöntemi olabilir mi?

Fazla ileriye gitmeden, hepimizin yaptığı ve arkasına saklandığı bir silah olamaz mı?

Örneklersek, bir işyerinde, amirimiz bizden, hoşlanmıyor ve her ortamda belli ediyorsa, şartlar eşit olmadığı için hemen savunmaya geçerek, arkasından dedikodu üretmiyor muyuz?

Tabi ki haklı olarak söylenenler, bu kategorinin dışında.

Görünen köy kılavuz istemez. Bu Atasözümüz de konuya ışık tutmakta.

Acımasızca yuva yıkacak veya bir insanın istikbali ile oynayacak, şekilde intikam duygularını ön plana çıkararak, bilinçli yapılan eylemler var.

Bunu yapan kişiler hasta ruhlu ve psikolojisi bozuk kişilerdir.

Acaba bu kişilerin, yaptıkları dedikodu mu? Yoksa iftira atma mıdır?

İftira ile dedikodu aynı sepete konur mu? Konursa acaba hangisi daha ağır gelir. Alma Mazlumun ahını çıkar aheste aheste. Dedesi Erik çalmış, torununun dişi kamaşmış. Kedi uzanamadığı ciğere mundar dermiş.

Bana benden olur, her ne olursa; başım rahat bulur, dilim durursa.

Konuya uygun bazı atasözlerimiz.

Dedikoduyu ikiye bölerek yazarsak DEDİ-KODU- anlamı çıkıyor.

Tarihte dedikodular yüzünden, savaşlar çıkmış ve dedikodu kılıçtan, ateşli silahlardan daha etkili olmuş.

Askerlerin arasında çıkarılan dedikodular, koca orduları tek kurşun atmadan, mağlup etmiş.

Bazı kişilerde kendilerini şu şekilde savunma ihtiyacı içinde buluyorlar.

Evet biliyorum, yaptığım kötü bir şey ama!

Bu benim için bir terapi oluyor ve çok rahatlıyorum.

Kadınlar hemcinslerini, sözüm ona çaktırmadan, takip ederler.

Eğer kendisine rakip gördüğü bir kişi ise, hemen taarruza geçilir.

Şekerim Ayşe'yi gördün mü?

Ayol öylede rüküş giyinilmez ki, üzerindeki basma pek matahmış gibi, hava atıyor.

Dedikodu ittifakları kurulur, karşı tarafa toplu hücumlar yapılır.

Buradaki amaç, otoriteyi elinde tutmaktır, bizim geleneğimizde düello olmadığı için, arkadan atış serbesttir.

Belden alta kim iyi vuruyorsa, herkes ondan çekinir ve onunla iyi geçinmeye çalışır.

Aman! Beni sokmayan yılan bin yıl yaşasın, zihniyeti.

Erkeklere gelince, gençlikleri ve askerlik dönemleri, hep hızlı geçmiştir.

En yakışıklısı odur, en keskin nişancısı odur, en hovardası odur.

Onu dinleyen kişide, sen neymişsin be abi, şarkısını içinden söyler.

Devamlı olduk olmadık her şeye bahse girilir, bahislerin çoğunluğu karşı cinsi tavlamak üzerinedir.

Lafa çok önemli bir kaynaktan duydum, bana ismini sorma? Söylemem diye başlanır ve giden kişinin arkasından da hemen eklenir.

Bununda ağzında bakla ıslanmaz ya neyse.

Birde saklıyı düğün evinde söyleme âdetimiz vardır, resmen ortalık karıştırmak için bilinçli yapılır.

Deyim yerindeyse? Aba altından, sopa gösterilir.

Kurumlarda çamur at, tutmazsa izi kalır, taktiği kısa alanda paslaşmalarla yapılır, dilin kemiği yoktur taktiği geçerlidir.

Herkes birbirinin ayağının altına, karpuz kabuğu, olmadı muz kabuğu, oda olmadı sabun kor.

Birisine kızınca, onun olmadığı ortamda, bir gün bu adamın, ağzını burnunu kıracağım. Sizde buna şahit olacaksınız diye eklenir.

Bu söz çok erkeğin ağzında klasikleşmiştir. O gün bir türlü gelmez ve herkes birbirinin arkasından ağız, burun kırarlar. Sonuç olarak,

ortalık şekli bozulmuş, suratlardan geçilmez olur. Bunun neticesinde herkesin göz zevki bozulur. Birde yüzleştirme metotlarımız vardır.

Herkes kendisinden gayet emindir.

Getir kardeşim yüzleşelim, ben her zaman lafımın arkasındayım, yalnız şunu da iyi bil ki

ATEŞ OLMAYAN YERDEN DUMAN ÇIKMAZ. Diyerek son noktayı koyar.

Hepimiz insan olarak doğuyoruz fakat insan olarak ölebiliyor muyuz?

Bütün mesele işte bu.

CENGİZ DAMAR